De schitterende vrouwtjescaracal is een speciale katachtige: niets dat aan haar aandacht ontsnapt, want met haar lange, zwarte penseeloren hoort ze álles. Zelfs het geritsel van muizen gaat niet aan haar voorbij. En hop, daar springt ze op haar avondmaal. Waar zou ze nu heen gaan?
Deze fraaie vrouwtjescaracal sluipt op haar lange poten door de steppe. Ze is waarschijnlijk op zoek naar eten voor haarzelf en haar kroost. Ze weet snel haar prooi te vinden, want zelfs het zachtste geritsel in de bosjes vangt ze op. Geen wonder: haar lange, penseelachtige oren werken als een antenne. Ze hoort zelfs de lichtste trillingen! Zou ze daarnet wat hebben gehoord? Ze ziet eruit alsof ze zo met één krachtige sprong een muis wil pakken.